دانشگاه ،مبدا تحولات یا توهم مدینه فاضله!!!
بسم الله الرحمن الرحیم
دانشگاه ،مبدا تحولات یا توهم مدینه فاضله!!!
فوق لیسانس معماری از دانشکده ی هنرهای زیبای دانشگاه تهران بود.
میگفت:هرچه آموخته ام از خارج دانشگاه است.
میگفت:با یقین کامل می گویم که تخصص حقیقی در سایه ی تعهد اسلامی به دست می آید و لا غیر.
حرفهایش برایم بسیار جالب بود،شاید اگر به دانشگاه نیامده بودم نمی فهمیدم منظورش چیست؟!
میگفت:من هم سالهای سال در یکی از دانشکده های هنری درس خوانده ام ،به شبهای شعر و گالری نقاشی رفته ام،موسیقی کلاسیک گوش داده ام و ساعت ها از وقتم را به مباحثات بیهوده درباره چیزهایی که نمی دانستم ،گذرانده ام.
میگفت:من هم سالها با جلوه فروشی و" تظاهر به دانایی زیاد "زیسته ام.کتاب "انسان تک ساحتی " هربرت مارکوز را بی آنکه خوانده باشمش ،طوری دست گرفته ام که دیگران جلد آن را ببینند و پیش خودشان بگویند:"عجب! فلانی چه کتابهایی می خواند،معلوم است که خیلی می فهمد!"
میگفت:"خوشبختانه زندگی مرا به راهی کشانده است که ناچار شده ام رودربایستی را نخست با خودم و سپس با دیگران کنار بگذارم و عمیقا بپذیم که "تظاهر به دانایی" هرگز جایگزین "دانایی " نمی شود."
میگفت:"از یک راه طی شده با شما سخن می گویم..."
احساس می کردم که حرفهایش نفوذ خاصی دارد و قابل لمس بود . تا بحال کسی اینگونه برایم سخن نگفته بود.
ورود به دانشگاه یک ارزش مطلق در جامعه امروز ماست. به همین دلیل شاید افرادی بدون هدفی متعالی وارد دانشگاه می شوند .
میشوند،شن های یک ساعت شنی!!!
نمی دانم،برای مدرک ... برای شغل آینده ... برای کسب علم ... برای چه...؟؟!!
می گفت:"وقتی شرط تحصیل امتیازات اجتماعی ،رفتن به مدرسه و تحصیل در دانشگاه باشد،فی نفسه مدرک گرایی اشاعه پیدا خواهد کرد. چرا که کسب امتیازات و مناصبات اجتماعی ،مشروط به داشتن مدرک دانشگاهی است."
میگفت:" اگر مدرک آموزشی را لازمه ی کسب امتیازات اجتماعی ندانیم،بسیاری از این کسانی که امروز در صف طویل کنکورهای گوناگون انتظار می کشند،از تحصیلات صرف نظر خواهند کرد."
میگفت:"غایت این دوران طولانی آموزش چیست؟
آیا انسان بعد از طی مراحل و اخذ مدرک مهندسی یا دکتری،صاحب اخلاق حسنه می شود و به بهشت می رود؟خیر.
اصلا این سوال بسیار مسخره است .همه ما می دانیم که در بهشت دری به نام هندسه و ریاضیات وجود ندارد."
میگفت:"این نظام آموزشی بر محور تعلیم و تربیت مطلق یا تعلیم و تربیت اخلاقی انسانی طراحی نشده است،بلکه هدف اصلی آن ،آموزش مهارت های فنی لازم و تامین کادرهای تخصصی برای دست یافتن به توسعه یافتگی است."
شاید خیلی ها این افکارش را متعصبانه بدانند یا قبول نداشته باشند اما این علایق ماست که میزان پذیرش حق را برایمان معین می کند. تفکر منطقی چیزی است که جنس علایق ما دز آنرا تعیین می کند.
میگفت:"اکنون در همه جای دنیا نظام تعلیم و تربیت ،تقلیدی از مغرب زمین است و هیچ کس حتی کوچکترین تردیدی به خود راه نمی دهد که مبادا سیستم آموزشی ،بر محور تکامل و تعالی روح و اخلاقی انسان پایه گذاری نشده باشد!!"
چقدر سخت است ،کسی برای شنیده شدن صدای حق و صدای اسلام ،مجبور باشد همپای موج مدرک گرایی حرکت کند تا شاید به واسطه ی مدرکش ،حرفهایش را بشنوند!به واسطه ی مدرکش ،نفوذ عقاید داشته باشد در نسل های بعد از انقلاب، که دشمن برایشان نقشه ها کشیده و خوابها دیده است!
میگفت:"در علم امروز که بنیان آن بر پدیدار شناسی (Phenomenology) است، همه ی امور همچون پدیده هایی صرفا فیزیکی و مادی مورد بررسی قرار می گیرند ،و براستی با این بینش می توان" عشق به کربلا " را معنا کرد؟!"
انگار این مطلب را جای دیگری هم شنیده ام ، آری همین ترم بود که استادم سر کلاس گفت:علم تنها چیزی است که فیزیک آنرا اثبات کند و در آزمایشگاه قابل اندازه گیری باشد!!
افکار و عقاید جالبی داشت ، با جنس عقاید زمینیان فرق داشت!! حرف یک فوق لیسانس دانشگاهی نبود! روح بزرگی داشت.
سید شهیدان اهل قلم را می گویم.
شهید سید مرتضی آوینی را می گویم!
علم،از دید امام خمینی (ره ) هم بسیار دو از نظام آموزشی امروز ماست.
امام خمینی (ره) می فرمودند: میزان در علم ، حصول مفهومات کلیه و اصطلاحات علمیه نیست،بلکه میزان آن،رفع حجب از چشم بصیرت نفس است و فتح باب معرفت ا... است و علم حقیقی آن است که چراغ هدایت ملکوت و صراط مستقیم تقرب حق و دار کرامت او باشد.
از منظر ایشان،دانشگاه مبدا تحولات است ،آری دانشگاهی که مبنای علمی آن هم مطابق با فرمایشات ایشان باشد نه بر مبنای متون غرب!!
اما در عرصه جهاد علمی شهریاری ها و علیمحمدی ها و احمدی روشن ها و... هستند که در پر بار شدن شجره ی طیبه ی انقلاب که ریشه هایش مستحکم و شاخه هایش رو به رشد است،نقش ایفا کنند و تا زمانی که در این سرای فانی هستند،برای انقلاب نیرو تربیت می کنند و وقتی با شهادت پر می کشند،با خونشان شجره ی طیبعه ی انقلاب را آبیاری می کنند تا حیاتی جاوید یابد.براستی روزی خواهد رسید که علوم لا ینفع از متون درسی دانشگاههای جمهوری اسلامی ایران رخت بربندد و خروجی دانشگاه های ما متخصصان متعهد دینی باشند؟؟!!
