هنوز توی پیاده روی اربعین
توی شبهای قدر
تو شادی هام
تو غم هام
نمیتونم فراموشت کنم
ای کاش های سوزناکی برام گذاشتی
و رفتی...6 سال هست که رفتی...
کاش میتونستم دوباره کنارت بشینم و
تو ماشین رو روشن کنی و بریم دور بزنیم
کاش من دوباره کنارت بشینم و سراپا بشم گوش
و با تمااااااام وجودم بشنوم حرفهاتو
کاش دوباره مارو باهم ببینن و ازت بپرسن....
کاش دوباره am. is. are رو با من مرور کنی
کاش دوباره با دیدن واژه orginal توی کفشم
دوباره سرمو از پنجره بکنم داخل و بپرسم
معنی این کلمه چی میشه؟
و تو با لبخند جوابمو بدی ...
کاش دوباره بگی من میخوابم تو این تکالیف رو بنویس
کاش من دوباره توی مسجد کنارت بشینم و بگی خب نوبت شماست...
کاش من دوباره به عشق اینکه برات خوب قرآن بخونم
با واکمن بارها صوتِ پرهیزگار رو گوش بدم و تمرین کنم
کاش باز برام پارچه بخری
برام مانتو بدوزی
کاش هنوز هم وقتی اون مانتو با گلهای مسی رنگ رو میپوشم
ازم بپرسن از کجا خریدی؟
من جواب بدم خانم فرزانه ام خرید و دوخت...
گاهی وقت ها که دلم برات تنگ میشه
لباس هایی که برام دوختی رو پشت و رو میکنم
به جای دوخت ها خیره میشم...چون یه روزی موقع دوختنشون ...چشمهاتو به این خطوط دوختی ...من حالا با نگاه به این ....یادت رو و نگاهت رو برای خودم زنده میکنم...
کاش میشد دوباره ببینمت
کاش باز از آرزوهات برام بگی و من بعضی جاهاشو ناخواسته عوض کنم ...
و تو بگی آره میتونیم اینکارو کنیم...
کاش باز هم لبخندت رو مقابل اون معجزه میشنیدم
کاش وقتی سر کوچه ایستادی تا من برم تو خونه..کاش برمیگشتم و دوباره محکم درآغوش میکشیدی منو...
کاش خدا بهم میگفت که فرصتمون برای با هم بودن کمه
کاش وقتی خوابتو برام گفتی باور میکردم که اونیکه قراره سر به بیابون بذاره از دوری ...اون من بودم نه تو...
کاش دوباره مثل شهادت امام هادی(ع) باهام قرار بذاری و بیای سر قرار
من راضی ام به با تو بودن توی خواب ..
دلم برات تنگ شده
گاهی واژه دلتنگی برای بیان احساسم کم میاره...دوستت دارم...
به وسعت تمام ثانیه های با هم بودنمان تشنه ی شنیدن صدای لبخندتم...
فرزانه ی عزیزم
صلوات و روحت شاد
