بهترین سوغات حج...؟
از جمله غفلتهاى احتمالى در حج،
یکى این است که کسانى به جاى شرکت در نمازهاى جماعت،
به جاى طواف مستحبى،
به جاى حضور در فضاى معطر مسجدالحرام یا مسجدالنبى
(که از دوران افتخار اسلام و دوران وحى و بعثت،
این همه خاطرات در این دو محل وجود دارد)
سراغ زرق وبرق هاى بى ارزش و پوچ و بازارها و مغازه ها بروند،
براى این که جیب دولتهاى بیگانه ى لاابالى نسبت
به منافع مسلمین را پُر کنند؛
جیب کارگر و سرمایه دارِ آنها را با پول ایرانى و با ثروت ملى شان پُر کنند.
به جاى شرکت در نمازجماعت، به بازارگردى و دکان گردى بروند
و اجناس را تماشا کنند.
انسان متأسف مى شود وقتى بشنود
هنگامى که جمعیتِ باشکوه در مسجدالحرام یا مسجدالنبى
مشغول اقامه ى جماعتند
یا به اقامه ى جماعت مى شتابند،
تعداد معدودى حاجىِ ایرانى - یا مرد یا زن - سراغ بازارها بروند؛
کیسه ها را زیر بغل بگیرند و اجناسى را که در شهر خودشان
گاهى ارزان تر وبهتر از آن جا مى توانند پیدا کنند، بگیرند بیایند.
«ذلکم خیر لکم ان کنتم تعلمون»؛
این بهتر و مفیدتر و مهمتر است که انسان به نماز، به عبادت، به ذکر،
به توجه و به حضور در جماعات بپردازد؛ اینها دستاورد واقعى حج است؛
سوغات، اینهاست.
سوغات، معنویتى است که شما در خودتان ذخیره مى کنید و مى آورید؛
اخلاق و روحیاتى است که با خودتان مى آورید.
ما دیده ایم کسانى را که وقتى از حج برمى گردند،
چهره و رفتار و کلام و ظاهر و باطن آنها انسان را موعظه مى کند
و تحت تأثیر قرار مى دهد؛
این خوب است؛ این سوغات واقعى است.
