راهیان نور

قدم گذاشتن روی رمل های فکه 

زندگی دنیا رو خوووب ترسیم میکنه

هرجایی که فقط رمل هست 

پا اونقدر توش فرو میره تا به سفتی برسه تا بتونی گام بعدی رو بگیری...

هرجایی که زمینش سفت تر باشه زودتر میتونی گام بعدی رو برداری وگرنه تلاشت بیهوده ست...

نکته بعدی این هست که 

وقتی وارد یادمان ها میشی 

گاهی نمیتونی تمرکز کنی 

توجه به آدم ها حواستو پرت میکنه و اکتفا میکنی به نفس کشبدن تو اون فضا

غافل از اینکه زمان محدود هست و ناگزیر بعد از چند دقیقه همون نفس کشیدن هم ازت سلب میشه و باید ترک کنی اونجارو...

کاش توی دنیا حواشی وقتمونو تلف نکنه ...

#افسرمولا