یه تیکه گوشت که جلوش دو ردیف دندون از جنس سنگ چیده شده
فرمانِ برداشتن این سنگها از جلوی این تیکه گوشت رو مغز صادر میکنه
به صورت اعمال ارادی
یعنی فرد اراده میکنه و مغز دستور رو صادر میکنه...
پس اراده ما خیلی نقشش مهمه
مغز یه صندوقچه ست از افکار و عقاید ما
که پر شدن این صندوقچه با اراده رابطه داره
گاهی با زبون یه حرفی رو میزنیم
و گوش هارو مسحور میکنیم
گاهی اگه زبون از کار افتاده باشه
دست ما حرفِ زبونو یادداشت میکنه
و اونوقت
چشم هارو مسحورِ حرفِ زبونمون میکنیم
یعنی
این زبون
کارش این هست که حرف بزنه
حالا یا با تکون دادن خودش و ایجاد صدای مفهوم
یا با نوشتن
یا با اشاره دست و....
اما مهمتر از همه اینها
اون تفکری هست که توی صندوقچه مغز ذخیره شده
اون عقیده ای هست که توی قلب نشسته
هر فردی میتونه هم چشم ها و هم گوش ها رو سِحر و جذب کنه
اما اینکه چی رو انتقال میده خیلی مهمه
حالا با اینهمه سازو کاری که خدا گذاشته برامون
بهتر نیست یه کم به حال و روز صندوقچه ی مغزمون برسیم؟
#افسرمولا