باتوجه به تصویر فوق، عنوان مطلب را چطور بخوانیم؟
1-(برد -برد )با لحن تساوی حقوق تفاهم نامه
2-(برد-برد) با لحن سراسیمگی از دیدن کلاهی گشاد
باتوجه به تصویر فوق، عنوان مطلب را چطور بخوانیم؟
1-(برد -برد )با لحن تساوی حقوق تفاهم نامه
2-(برد-برد) با لحن سراسیمگی از دیدن کلاهی گشاد
ما از مدتها قبل منتظر بودیم! از آن زمان که حق نداشتیم چشم توسل به پنجره های بقیع بدوزیم! آن هم فقط به یاد جای خالی پنجره فولاد.
از آن زمان که دست شرطه های سعودی به صورتمان پرتاب می شد که نگاه ما به حریم خاکی چهار امام غریبمان قطع شود، ما منتظر خبر مسرت بخش پاک شدن زمین از شر ملک عبد الشیطان بودیم، تا اینکه این حسن به وقوع پیوست. قند در دل شیعیان عربستان آب شد، شاید هم جشن گرفتند. گویا همدل بودیم! اما با دولت همزبان نبودیم! یعنی آنها با ما همدل نبودند و متعجب شدیم از عرض تسلیت دولت به بازماندگان آن ملعون که اوباما همان روز گفت: ملک عبدالله دوست آمریکا بود.
در دولت تدبیر و امید، گاهی از این دست سرگیجه ها به ملت دست می دهد و ما احساس می کنیم که یک دسته گنجشک دارند، جیک جیک کنان دور سرمان می چرخند و خیال می کنیم که درست متوجه اطرافمان نشدیم و یا احتمالاً اشتباه دیدیم و شنیدیم! بالاخره روابط دیپلماتیک است دیگر! اما یک سوال در شاه راه گلویم راه بندان درست کرده و مجبورم برای رفع ترافیک به آن اشاره کنم.تا در این عید و سنگینی ترافیک، مدیون مسافرین نوروزی مملکت نشویم!
جناب آقای دولت!
اگر آن روز وسط خوشحالی ما، دیپلمات بودن را برانقلابی بودن ترجیح دادید،امروز که به جان انصارالله افتاده اند، با تکیه بر دیپلماسی، پیغامی برای این خادمان حرمین شریفین ندارید؟! باور بفرمایید ملت، بیشتر از آنکه نگران این باشند که فرودگاه جده به شناسنامه های ایرانی رو ترش کند، نگران ملت یمن هستند.
ملت در طواف کعبه، آرزوی ریشه کن شدن آل سعود را دارند، و شما ابراز همدردی و آرزوی بقای عمر بازماندگان! ملت صدای قلب شکسته شیعیان قطیف را می شنوند، و شما صدای اذان صلاة میت ملک عبدالله!
برای ملت ایران صدای نعره های سعودی ها بلندتر از صدای انفجار حرم حضرت سکینه نیست! هر دو صدا واضح می آید! همانطور که صدای جام جهانی بلندتر از صدای ناله کودکان غزه نبود!
آیا وقت آن نرسیده که در این سال که مزین به نام دولت و ملت، همدلی و همزبانی شده است، قدری بیشتر قطب نمای پاستور را با ملت هم جهت تر و هماهنگ تر نمایید؟
افسرمولا
خاله خانوم داشت از ذوق میترکید، رفتم دیدم داره به دخترش یه پیامکی رو تو گوشیش نشون میده، میگه حواست باشه پاکش نکنیا! پیام تبریک دکتر روحانی رو میگما! زن دایی بهش میخنده و میگه: آره پاکش نکنیا! تو هر اداره ای که کارتون گیر بود، اینو نشون بدی همه چی حله...
ببخشید برای مقدمه کافیه، بریم سر اصل مطلب!
آقای رئیس جمهور
چون امسال، سال همدلی و هم زبانی ملت و دولته، می خواهم اول خودم را معرفی کنم.
بنده ملت هستم. ملت هم بی سواد و بی شناسنامه نمی شود! من همان ملت هستم که قرار است با دولت همدل و هم زبان باشم و نکته مهم تر اینکه، دولت با من، یعنی ملت، هم زبان باشد! و اگر هم احیاناً زبان ملت را نفهمید، لااقل همدل باشد! روزی روزگاری دولت میگفت: "اگر امکان دارد یارانه نگیرید" و برای تلطیف حس انسان دوستانه ملت، دولت اضافه می کند: "بگذارید صرف هزینه های بهداشت و درمان ملت شود!" اما از آنجایی که ملت همیشه بیدار است، بیش از 90 درصد با دولت همدلی ننمودند و یارانه شان را نوش جان و گوارای وجودشان نمودند.
به راستی علت این عدم همدلی و هم زبانی ملت با دولت چیست؟! وقتی دولت از صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران عید را به ملت تبریک می گوید، دیگر نیازی نیستجناب مخابرات را به زحمت بیاندازد! خب، وقتی دولت خودش به حرف دولت گوش نمی سپارد چه انتظاری از ...
ملت هم در راستای هم زبانی با دولت پیشنهاد می کند: "دولت هزینه های این پیامک های تکراری تبریک را صرف هزینه های بهداشت و درمان ملت کند."
یاد تبلیغات برنج 5 حرف و یک نقطه بخیر! داریوش ارجمند را دعوت کرده بودند تا فروش محصولاتشان بالا برود، ایشان هم زدند وسط سیبل و گفتند: جنس خوب که تبلیغات نمی خواهد، جایزه ندهید، در عوض قیمت را برای همه ی ملت کاهش دهید!
مجری که دوست داشت زیر نور پراژکتورهای صحنه تبخیر شود که نباشد، گریزی همچون آهویی تیز پا به اتاق فرمان زد. خب القصه این که:
جناب آقای دولت، ملت پیام تبریک تصویریتان را پذیراست، لطفاً در دو نوروز پیش رو قدری بیشتر با ملت هم زبان و همدل باشید، وگرنه دوره ریاست جمهوریتان تمام شود، موقع تحویل سال ملت برایتان به وفور جوک روحانی می سازندها!
نامه همدلی افسر مولا