ساعتی پیش داشتم مطالعه میکردم,به یک جمله رسیدم در مورد این جمله زیاد فکر کردم که نتیجه این ساعات فکر را که در آستانه شروع سال جدید بود,برایتان بنویسم.
شاندل متفکر بزرگ اروپای قرن20 در مورد چگونگی زندگی انسان در قرن 20 میگوید:
"انسان این عصر زندگی را وقف تهیه وسایل زندگی میکند"
ما زندگی را در رنج میگذرانیم تا راحتی و آسایش ایجاد کنیم,
تمام عمر میدویم به این امید که لحظاتی بنشینیم.
تمام عمر زحمت میکشیم تا استراحت کنیم و البته عمر میگذرد و راحتی و آسایش و نشستن و آرامش را لمس نمیکنیم و نمی یابیم زیرا مرتبا از طریق اجتماع به ما نیازهای جدید تلقین میشود...
تلویزیون را روشن میکنید,بعد از2ساعت خاموش میکنید.به خودتان نگاه میکنید,میبینید هفت,هشت احتیاج خرید تازه بوجود آمد که قبلا لازم نداشتید!
قبلا مثلا با خاکستر دیگ می شستید,امروز حتما باید پودر...بخرید.
بوردا میخرید,زن روز میخرید,نگاه میکنید,در فکر تهیه ی لباسها و مدلهای آن می افتید.
استعمار فرهنگی و فرهنگ زمانی از طریق تقلید,تشبه رقابت مصرفهای مصنوعی و سمبلیک و جلب توجه است و اینجاست که به سخن عمیق محمد(ص) که "مَن یَتَشَبه بقومٍ فَهو مِنه"که از کلمه شبیه استفاده شده.
اگر زندگیمان مثل اروپایی ها شد,اگر وضع لباسمان مثل مدلهای ارائه داده شده زن روز و بوردا و خانم....شد,خود نیز از نظر خصوصیات انسانی و درک و انتخاب راه زندگی به سوی او شدن میل کرده ایم....
بخشی از نامه شهید حسین علم الهدی به خواهرش
